۱۳۸۸ آبان ۷, پنجشنبه

دخیل


کوچه پس كوچه مِشَد بوی امام رضا مِدِه
دیدن گلدسته هاش دلِ آدمِ جلا مِدِه
هر كی كه غصه دِرَه یا گِرِهِی تو كارشَه
مِرَه تُو صحنِ آقا حال و هواش صفا مده
بعضیا بالایِِ سر، سر رویِ سنگا مِزارَن
اشكاشان كه میچیكَه هر چی مِخَن آقا مده
صبح زود سر كوچه ها هر كی كه از خَنه میَه
دس به سینش مِزرَه سلامی به آقا مده
خیلیا مِگَن شما كمتر حرم سر مِزِنِن
آقامان مهربونه سهم ما ره سیوا مده 
ما كه از بچّیگی مان هَمَش آمَدِم حرم
وقت مردن مِدِنِم جوابیَِم به ما مده

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر